Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а в г д е ё ж з і л м н о п р у ы э ю я .

а е і о у ы ю я

глумі́ць разм

1. (псаваць) verdérben* vt, beschädigen vt;

2. (здзекавацца) verhöhnen vt, verspótten vt, sich lústig máchen (каго-н über A)

глу́пства Dúmmheit f -, -en, Únsinn m -(e)s, Blödsinn m -(e)s;

◊ гарадзі́ць глу́пства dúmmes Zeug réden

Глуск м Hlusk n -s

глу́ха прысл dumpf, klánglos; gedämpft

глухава́ты

1. (чалавек) schwérhörig;

2. (голас) gedämpft, ver-schléiert

глуханямы́

1. táubstumm, gehörlos;

2. наз м Táubstumme (sub) m -n, -n, Gehörlose (sub) m -n, -n

глухата́ ж

1. (адсутнасць слыху) Táubheit f -;

2. разм (глухое месца) ábgelegener Ort, Éinöde f -, -n; Díckicht n -(e)s, -e (у лесе)

глухі́

1. taub, gehörlos;

зусі́м глухі́ stócktaub, völlig taub;

быць глухі́м да чаго-н перан gégen etw. (A) taub sein, sich éiner Sáche verschlíeßen*;

не заста́цца глухі́м перан j-m sein Ohr nicht verschlíeßen*; ein genéigtes Ohr schénken;

2. (пра гук) dumpf, klánglos, gedämpft; tónlos, stímmlos;

глухі́ зы́чны лінгв stímmloser Konsonánt;

3. (густы, непраходны) dicht;

глухі́ лес díchter Wald;

4. (які знаходзіцца ў глушы) ábgelegen; öde;

глухая вёска entlégenes Dorf;

глуха́я мясцо́васць ábgelegene Gégend;

5. перан (глыбокі, позні) rúhig, still;

глуха́я ноч éine stílle [stóck finstere] Nacht;

6. (суцэльны, без адтулін) blind, falsch;

глуха́я сцяна́ blínde Máuer

глухме́нь ж

1. ábgelegener Ort, Éinöde f -, -n, Öde f;

2. (пра лес) Wáldesdickicht n -(e)s, -e; Díckicht n

глу́хнуць

1. (пра чалавека) taub wérden;

2. (пра гукі, голас) verhállen vi (s), still wérden;

3. (зарастаць, дзічэць) verwíldern vi (s);

4. (пра рухавік) ábgewürgt wérden