Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в к л о п р т у ф х ы э ю .

трафарэ́т м.

1. (мадэль, шаблон) Schablóne f -, -n;

2. перан. Schablóne f, Schéma n -s, -s і -ta;

па трафарэ́це schablónenmäßig, schemátisch

трафе́й м. Trophäe f -, -n, Béutestück n -(e)s, -e; вайск. Béute f -, -n

трафе́йны вайск. Béute-; erbéutet

трах! выкл.. krach!, pardáuz!

траха́ прысл. разм. kaum, beináhe, fast

трахе́й м. літ. Trochä¦us m -, -chäen

трахе́я ж. анат. Trachée f -, -n, Lúftröhre f -, -n

тра́хнуць

1. (stark) schlágen*, stóßen* vt;

2. (выстраліць) éinen Schuss ábgeben*;

3. разм. (выпіць спіртных напояў) ein Schnäps¦chen trínken*

траце́йскі Arbitráge- [-ʒə], Schíeds-;

юрыд. траце́йскі суд Schíedsgericht n -(e)s, -e;

траце́йскае рашэ́нне Schíedsspruch m -(e)s, -sprüche;

траце́йскі суддзя́ Schíedsrichter m -s, -

тра́ціцца разм. Geld áusgeben* [verschwénden]; Áusgaben máchen; зал. стан veráusgabt [áusgegeben] wérden; гл. траціць