Verbum

ледзьле́дзь прысл kaum;

ён ледзьле́дзь умее́ чыта́ць er kann kaum lésen; гл ледзь

ледзяне́ц м разм гл лядзяш 2

ледзяне́ць veréisen vi (s), zu Eis wérden; перан erstárren vi (s);

кроў ледзяне́е (ад жаху) das Blut érstarrt [gerínnt, stockt, gefríert] in den Ádern (vor Grauen)

ледзяны́ éisig

ледніко́вы гл ледавіковы

ле́зці

1. (наверх) kléttern vi (s, h); stéigen* vi (s, h);

2. (паўзком) kríechen* vi (s);

ле́зціў ваду́ ins Wásser stéigen*;

3. (рукою) gréifen* vi (s), fáhren* vi (s);

ле́зці ў кішэ́ню in die Tásche fáhren* [gréifen*];

4. (умешвацца) sich éinmischen;

ле́зці не ў свае спра́вы sich in frémde Ángelegenheiten (éin)míschen;

5. (надакучваць) sich áufdrängen, zúdringlich sein;

6. (выпадаць – пра валасы) áusfallen* vi (s);

7. (быць якраз) pássen;

бо́ты не ле́зуць die Stíefel pássen nicht [sind zu eng, klein];

8. (прабірацца, забірацца) éindringen* vi, dríngen* vi;

пыл ле́зе ў во́чы der Staub dringt in die Áugen;

9. (злазіць, налазіць, спаўзаць) rútschen vi;

◊ хоць у пятлю́ лезь áufhängen möchte man sich;

па сло́ва у кішэ́нь не ле́зці schlágfertig sein, stets éine Ántwort bei der Hand háben, nicht auf den Mund gefállen sein

лейбгва́рдыя ж вайск Léibgarde f -, -n

ле́йка ж

1. (палівачка) Gíeßkanne f -, -n;

2. (для пералівання вадкасцяў) Tríchter m -s, -

лейкападо́бны tríchterförmig, Tríchter-

лейкапла́стыр м мед Leukoplást n -(e)s, -e, Héftpflaster n -s, -