Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя12-«

це́ла н. Körper m -s, -; Leib m -(e)s, -er (чалавека, жывёлы);

на це́ле am Körper;

фіз. ва́дкае це́ла flüssiger Körper;

цвёрдае це́ла féster Körper, Féstkörper m;

◊

быць адда́ным душо́ю і це́лам каму-н. [чаму-н.] j-m [éiner Sáche] mit Leib und Séele ergében sein;

быць у це́ле разм. dick [wóhlbeleibt] sein;

трыма́ць у чо́рным це́ле stíefmütterlich behándeln; streng [kurz] halten*

целаахо́ўнік м. Léibwächter m -s, -, Bodyguard [´bɔdıga:d] m -s, -s

целагрэ́йка ж. разм.

1. ärmellose Jácke;

2. (ватоўка) Wáttejacke f -, -n

целаскла́д м. анат., тс. перан. Körperbau m -(e)s, Körperbeschaffenheit f -; Gestált f -, -en

це́льная:

це́льная каро́ва éine trächtige Kuh

цельпукава́ты разм. schwérfállig; plump (нязграбны); línkisch, úngeschickt (няспрытны)

целяпе́нь м. разм. ein schwérfálliger [plúmper, úngeschickter] Mensch

Целяха́ны мн. Cieliachány, Zeljachány i Telechány n -s

це́мень ж. разм. Dúnkelheit f -; Fínsternis f -

цемнава́ты zíemlich dúnkel; hálbdunkel