хі́біць разм. (рабіць памылкі) Féhler [Dúmmheiten] begéhen*
хі́бнасць ж. у розн. знач. Féhler m -s, -
хі́бны
1. (адмоўны) negatív; schlecht;
2. (памылковы) falsch, féhlerhaft, Fehl-; únrichtig
хі́жы разм. (драпежны) Raub-;
хі́жы звер Ráubtier n -s, -e; перан. ráubgierig, ráublustig, räuberisch
хі́ласць ж. Kränklichkeit f -, Schwächlichkeit f -
хілі́цца
1. (нагінацца) sich néigen, sich béugen;
2. марск.; ав. krängen vi, kréngen vi, sich auf die Séite légen;
3. перан. (набліжацца даякой-н. мяжы) zúgehen* vi (s) (да чаго-н. D), führen vi (да чаго-н. zu D);
дзень хі́ліцца к ве́чару der Tag geht zu Énde [neigt sich dem Énde zu];
4. (туліцца, гарнуцца да каго-н.) sich ánschmiegen (an A)
хілі́ць
1. (нахіляць) néigen vt, (níeder)béugen vt;
2. марск., ав. krängen vt, kíelen vt, auf die Séite légen;
3. безас. (ахопліваць, адольваць):
мяне́ хі́ліць на сон ich bin schläfrig;
4. перан. (да чаго, куды-н.) zíelen vi (auf A);
было́ незразуме́ла, куды ён хі́ліць es war nicht klar, woráuf er ábzielt;
5. перан. (прывабліваць, прыцягваць) ánziehen* vt, Ánziehungskraft besítzen*
хі́лы разм. schwach, kränklich
хіме́ра ж.
1. міфал. Chimäre [çi-] f -;
2. (фантазія) Schimäre f -, -n, Hírngespinst n -(e)s, -e; Trúgbild n -(e)s, -er
хімізава́ць с.-г. chemisíeren vt