чараўні́чы
1. Záuber-, Wúnder-, záuberisch;
2.
чараўні́чы
1. Záuber-, Wúnder-, záuberisch;
2.
чараці́на
ча́рачка
ён лю́біць ча́рачку er hebt gern éinen;
прапусці́ць ча́рачку eins [éinen] hínter die Bínde gíeßen*
чарві́вець wúrmstichig wérden
чарві́вы wúrmig, wúrmstichig, mádig
чарвя́к
1.
2.
чарвято́чына
чарвячо́к
чарга́
1. Réihe
быць на чарзе́ an der Réihe sein;
па чарзе́ der Réihe nach, nacheinánder;
чыя́ чарга́? wer ist an der Réihe?, wer ist drán?; (цяпе́р) мая́ чарга́ jetzt komme ich an die Réihe; jetzt bin ich dran (
саступі́ць чаргу́ каму
до́ўгая чарга́ éine lánge Schlánge;
заня́ць чаргу́ sich ánstellen;
стая́ць у чарзе́ Schlánge stehen*; ánstehen*
у пе́ршую чаргу́ in érster Líni¦e, in érster Réihe, vórrangig;
не ў апо́шнюю чаргу́ nicht zulétzt
2.
кулямётная чарга́ MG-Féuerstoß
чаргава́нне
чаргава́нне гало́сных