Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а д е ё і к л о у ы ь э ю я .

набіва́цца разм

1. (сабрацца) sich ánsammeln;

у пако́й набі́лася шмат людзе́й das Zímmer war vóller Ménschen;

2. (навязвацца) sich áufdrängen;

◊ набіва́цца на знаёмства j-m séine Bekánntschaft áufdrängen;

набіва́цца да каго-н у го́сці sich (selbst) bei j-m éinladen*

набіва́ць гл набіць

набіра́ць гл набраць

набі́ты

1. (напханы) vóllgestopft, gefüllt;

2. (перапоўнены) überfǘllt, vóllgepfropft, übervoll, zum Plátzen voll, próppenvóll (разм);

за́ла бітко́м набі́тая der Saal ist zum Bérsten voll;

◊ набі́ты ду́рань áusgemachter Narr

набі́ўка ж

1. (дзеянне) Pólstern n -s (канапы, матраца і пад.); Áusstopfen n -s (пудзіла);

2.:

набі́ўка абручо́ў Réifenaufziehen n -s;

3. спец (матэрыял, якім набіваюць што-н) Füllung f -, -en, Fútter n -s, Pólsterung f -, -en

набі́цца гл набівацца

набі́ць

1. füllen vt, stópfen vt;

набі́ць тытуню́ ў лю́льку die Pféife (mit Tábak) stópfen; (áus)pólstern vt (сеннікі, канапы і г. д.); áusstopfen vt (пудзіла);

набі́ць да адка́зу vóllstopfen vt;

2. (настраляць – птушак, звяроў і г. д.) schíeßen* vt, erlégen vt;

3. разм:

набі́ць (сабе) лоб sich die Stirn ánschlagen*;

набі́ць гуза́к на лбе́ sich éine Béule an der Stirn hólen;

◊ набі́ць руку́ на чым-н in etw. [Fértigkeit] bekómmen* [erlángen];

набі́ць цану́ на што-н den Preis in die Höhe tréiben*;

набі́ць сабе́ кішэ́нь sich die Táschen füllen;

набі́ць сабе́ цану́ sich in den Áugen ánderer höher stéllen

наблі́жаны ángenähert; herángebracht; herángezogen

набліжа́цца гл наблізіцца

набліжа́ць гл наблізіць