мой
1. mein (méine
2.
мой
1. mein (méine
2.
мо́ка
мо́кнуць
1. nass wérden;
2. (ляжаць у вадкасці) wéichen
мо́кра
наскро́зь мо́кры pítschnass, tríefnass, trópfnass;
◊ мо́края ку́рыца ein begóssener Púdel;
у яго́ во́чы на мо́крым ме́сцы er hat nah ans [am] Wásser gebáut
мол
мо́лада
мо́ладзевы Júgend-
мо́ладзь
зялёная мо́ладзь únreife Júgend;
суча́сная мо́ладзь die Júgend von héute
мо́лат
◊ памі́ж мо́латам і кава́длам zwíschen Hámmer und Ámboss;
до́брае кава́дла мо́лата не баі́цца Ámboss fürchtet den Hámmer nicht
мольI