апраўда́льны réchtfertigend;
апраўда́льны прысу́д
апраўда́льны réchtfertigend;
апраўда́льны прысу́д
апраўда́нне
1. (падсуднага) Fréispruch
2. (апраўдальны довад) Réchtfertigung
апраўда́цца
1. sich réchtfertigen
2. (пацвердзіцца) in Erfüllung géhen*, sich bewáhrheiten;
3. (акупіцца) sich décken, sich rentíeren, sich lóhnen, sich bezáhlt máchen
апраўда́ць
1. (падсуднага) fréisprechen*
2. (учынак
не апраўда́ць чыіх
апраўда́ць чый-н даве́р
3. (кампенсаваць, акупіць) réchtfertigen
4. (пасведчыць выдаткі дакументамі) belégen
апра́ўдвацца
1.
2. (тлумачыць свае паводзіны) sich réchtfertigen
апра́ўдваць
1.
2. (абараняць каго
апраўля́ць
апрацава́ны beárbeitet; behándelt (пра рану); verárbeitet (пра сыравіну); bebáut (пра глебу)
апрацава́ць
1. beárbeiten
2. (глебу) bebáuen
апрацава́ць по́ле den Ácker bestéllen;
3.
апрацо́ўвацца beárbeitet wérden