тапі́цьII (воск, тлушч і г. д.) áuslassen* vt; schmélzen vt
тапля́к м спец (бервяно) Sénkholz n -es
тапо́ля ж Páppel f -, -n;
піраміда́льная тапо́ля pyramídenförmige Páppel
тапо́р м разм Axt f -, Äxte; Beil n -s, -e;
◊ за камаро́м не ганя́йся з тапаро́м ≅ nach [auf] Spátzen schießt man nicht mit Kanónen
тапо́рны разм (грубы) grob; úngehobelt (пра чалавека)
тапта́цца stámpfen vi; tráppeln vi, hin- und hértreten*;
тапта́цца на ме́сцы von éinem Fuß auf den ánderen tréten*; перан auf der Stélle tréten*; nicht vom Fleck [von der Stélle] kómmen*
тапта́ць
1. (прымінаць нагамі) zertréten* vt, zerdrücken vt; stámpfen vt (трамбаваць)
тапту́н м разм Tóllpatsch m -es, -, plúmper [úngeschickter] Mensch
тапча́н м Líegebett n -(e)s, -en; Couch [kaʊʧ] f -, -s i -en (кушэтка)
тапы́рыцца
1. sich sträuben; ábstehen* vi (h, s) (пра матэрыю і г. д.);
2. перан (упарціцца, наравіцца) láunisch [láunenhaft] sein, Láunen háben