Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а в г д е ё і л м н о п р с у ш ы ю .

а о у ы э

круці́цца

1. sich dréhen;

2. (пра пыл) wírbeln vi;

3. (мець шмат клопату) álle Hände voll zu tun háben

круці́ць

1. dréhen vt; zwírnen vt (сучыць);

круці́ць ву́сы den Schnúrrbart dréhen [zwírbeln];

круці́ць цыга́р(к)у éine Zigarétte dréhen;

2. (пыл, снег – пра вецер, буру) wírbeln vi, áufwirbeln vi;

3.:

круці́ць кім-н разм j-n um den kléinen Fínger wíckeln;

4.:

круці́ць з кім-н разм mit j-m ein Líebesverhältnis háben;

круці́ць галаву́ каму-н j-n írre máchen, j-m den Kopf verdréhen;

круці́ць ру́кі каму-н j-m die Árme nach hínten dréhen

кру́ча ж stéiler Ábhang, Stéilhang m -(e)s, -hänge; Stéilufer n -s, - (бераг)

кру́чаны gedréht, gewúnden

кручкатво́р м разм Réchtsverdreher m -s, -

кручо́к м

1. Háken m -s, -;

зашпілі́ць на кручо́к zúhaken vt, mit Háken verschlíeßen*;

расшпілі́ць кручкі́ áufhaken vt, die Háken öffnen;

рыбало́ўны кручо́к Ángelhaken m;

спускавы́ кручо́к (у зброі) Ábzug m -(e)s, -züge;

2. разм (кручкатвор) Réchtsverdreher m -s, -;

◊ браць на кручо́к каго-н j-n in die Fálle lócken; j-n schnáppen (разм)

кручэ́нне н

1. тэх Dréhung f -, Verdréhung f -, Torsión f -; Zwírnen n -s, Zwírnung f - (вяроўкі, ніткі);

2. гл вярчэнне

кру́шня ж (куча камення) Stéinhaufen m -s, -

крушо́н м (напой) Bowle [´bo:lə] f -, -n; Kardinál m -s, -näle (з белага віна)

крушы́на ж бат Fáulbaum m -(e)s, -bäume