вы́рачыся
Verbum
анлайнавы слоўніквы́рачыць:
вы́рачыць во́чы
выраша́льнасць
выраша́льны
1. lösbar;
2. (рашучы) entschéidend;
выраша́льны аргуме́нт entschéidendes [dúrchschlagendes] Argumént;
мець выраша́льнае значэ́нне áusschlaggebend [entschéidend] sein;
выраша́льны по́спех ein dúrchschlagender Erfólg
вы́рашаны
1. (пра задачу, пытанне
2. (пра рознагалоссі) beséitigt, beréinigt, behóben
выраша́цца
1. (пра справу, пытанне
выраша́ць, вы́рашыць
1. (прыняць рашэнне) beschlíeßen*
2. (пытанне
◊ выраша́ць ця́жкую зада́чу éine hárte Nuss knácken;
выраша́ць чый-н лёс
выраша́ць лёс чаго
вы́рашыцца
1. (пра пытанне, справу
вырашэ́нне
вы́рваны áusgerissen, heráusgerissen; entríssen (у каго