Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а е ё і к н о р у ы э ю я .’

выпадзе́нне н.

1. (валасоў, зубоў і г. д.) Áusfallen n -s;

выпадзе́нне валасо́ў Háarausfall m -(e)s;

2.:

выпадзе́нне сне́гу Schnéefall! m -s, -fälle

вы́падкам, выпадко́ва прысл. zúfällig, zúfälligerweise, durch Zúfall

выпадко́васць ж.

1. Zúfälligkeit f -;

2. (падзея) Zúfall m -s, -fälle

выпадко́вы zúfällig, Zúfalls-; gelégentlich; Gelégenheits-;

выпадко́вая сустрэ́ча éine zúfällige Begégnung;

выпадко́вы заро́бак Gelégenheitsverdíenst m -(e)s, -e

вы́паіць

1. (пра жывёл) mit Milch [mit der Flásche] áufziehen*;

2. (пра людзей):

вы́паіць і вы́карміць erzíehen* vt, gróßziehen* аддз. vt

выпа́йваць тэх. (aus)löten vt

вы́пакутаваць

1. (перажыць) erléiden* vt, erdúlden vt;

2. (дасягнуць праз пакуты) únter Quálen hervórbringen* [scháffen*];

вы́пакутаваць якое-н рашэ́нне nach lángen Quálen éinen Entschlúss fássen

вы́паласкаць, вы́паласнуць áusspülen vt (бялізну); spülen vt (рот);

вы́паласкаць го́рла gúrgeln vi ábspülen vt

вы́палаць áusjäten vt

вы́паліць

1. verbrénnen* vt, áusbrennen* vt; éinäschern vt (ператварыць у попел);

со́нца вы́паліла траву́ die Sónne hat das Gras áusgebrannt;

во́раг вы́паліў вёску der Feind légte das Dorf in Schutt und Ásche;

2. (у печы) (éin)héizen vt;

3. (цэглу і г. д.) brénnen* vt;

4. разм. (выстраліць) éinen Schuss ábgeben* [ábfeuern]; перан. (сказаць) heráusplatzen vi (s) (што-н. mit D)