выклю́чны áusschließlich; Áusnahme ; áußerordentlich; áußergewöhnlich (надзвычайны);
выклю́чныя здо́льнасці áußergewöhnliche Fähigkeiten;
выклю́чнае пра́ва áusschließliches [exklusíves] Recht;
выклю́чны вы́падак Áusnahmefall m -(e)s, -fälle, Sónderfall m;
выклю́чныя паўнамо́цтвы áußerordentliche Vóllmacht
выключэ́нне н.
1. Áusschließung f -, -en, Áusschluss m -es, -schlüsse; Exmatrikulatión f -, -en (з ВНУ);
выключэ́нне са спі́саў Stréichung aus der Líste;
выключэ́нне невядо́мага матэм. Eliminíeren [Eliminíerung] der Únbekannten;
2. (вынятак) Áusnahme f -, -n;
у вы́глядзе выключэ́ння áusnahmsweise;
без выключэ́ння óhne Áusnahme, áusnahmslos;
за выключэ́ннем mit Áusnahme (G, von D)
выко́лваць áusstechen* vt
выко́нвацца
1. (ажыцявіцца) sich erfüllen, in Erfüllung géhen*;
2. зал. стан áusgeführt wérden; dúrchgeführt wérden; erfüllt wérden
выко́нваючы:
выко́нваючы абавя́зкі гл. выканаўца
выко́рмліваць гл. выкарміць