выключа́ць
1. (вывесці з чаго
выключа́ць з ВНУ exmatrikulíeren
2. (спыніць дзеянне праз адключэнне ці выключэнне) áusschalten
выключа́ць ток den Strom ábstellen;
выключа́ць святло́ das Licht áusschalten [áusdrehen];
выключа́ць
выключа́ць
1. (вывесці з чаго
выключа́ць з ВНУ exmatrikulíeren
2. (спыніць дзеянне праз адключэнне ці выключэнне) áusschalten
выключа́ць ток den Strom ábstellen;
выключа́ць святло́ das Licht áusschalten [áusdrehen];
выключа́ць
выклю́чна
1. (асабліва, вельмі) áusnehmend; äußerst; áußerordentlich;
выклю́чна ва́жная спра́ва éine äußerst wíchtige Ángelegenheit;
2. (толькі) áusschließlich, nur
выклю́чнасць
прэтэ́нзія на выклю́чнасць Áusschließlichkeitsanspruch
2. (асаблівасць) Úngewöhnlichkeit
выклю́чны áusschließlich; Áusnahme ; áußerordentlich; áußergewöhnlich (надзвычайны);
выклю́чныыя здо́льнасці áußergewöhnliche Fähigkeiten;
выклю́чныае пра́ва áusschließliches [exklusíves] Recht;
выклю́чныы вы́падак Áusnahmefall
выклю́чныыя паўнамо́цтвы áußerordentliche Vóllmacht
вы́ключыць
выклю́чэнне
1. Áusschließung
выклю́чэнне са спі́саў Stréichung aus der Líste;
выклю́чэнне невядо́мага
2. (вынятак) Áusnahme
у вы́глядзе выклю́чэння áusnahmsweise;
без выклю́чэння óhne Áusnahme, áusnahmslos;
за выклю́чэннем mit Áusnahme (
выко́лваць áusstechen*
выко́нвацца
1. (ажыцявіцца) sich erfüllen, in Erfüllung géhen*;
2.
выко́нваць
выко́нваючы:
выко́нваючы абавя́зкі