Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя12-«

адво́льны

1. (нічым неабмежаваны) wíllkürlich;

2. (самавольны) éigenmächtig;

3. (неабгрунтаваны) únbegründet

адво́страны geschärft; gespítzt

адву́чваць, адвучы́ць áberziehen* vt; ábgewöhnen vt (каго-н. D, ад чаго-н. А)

адвучы́цца

1. (ад чаго-н.) verlérnen vt (наўмысна), sich (D) etw. ábgewöhnen (наўмысна); ábkommen* vi (s) (von D);

адвучы́цца ад дурно́й звы́чкі éine schléchte Gewóhnheit áblegen;

2. (закончыць навучанне) áuslernen vi, fértig studíeren

адвыка́ць, адвы́кнуць

1. (адвучыцца ад чаго-н.) sich (D) etw. ábgewöhnen;

2. (забыць каго-н., што-н.) sich entwöhnen (von D)

адвя́заны lósgebunden, lósgemacht

адвяза́цца

1. sich lósbinden*, sich lósmachen, sich lösen;

2. разм. (перастаць дакучаць) lóswerden* vi (s);

адвяза́цца ад чаго-н. sich (D) etw. vom Hálse scháffen

адвяза́ць ábbinden* vt, lósbinden* vt, lósmachen vt

адвя́званне н. (адмацаванне) Áblösung f -, Lóslösen n -s

адвярну́цца

1. (у другі бок) sich ábwenden*;

2. (парваць зносіны з кім-н.) sich ábkehren (von D), die Bezíehungen ábbrechen* (zu D)