Verbum

Мец м. Metz n -

ме́ціцца разм.

1. (цэліцца) zíelen vi (у што-н у каго-н. auf A);

ме́ціцца з ружжа́ das Gewéhr ánlegen;

2. (мець намер) гл. мерыцца

ме́ціць​^I (памячаць) markíeren vt; bezéichnen vt, zéichnen vt;

ме́ціць бялі́зну die Wäsche zéichnen

ме́ціць​^II разм.

1. (цэліць) zíelen vi (у каго-н., у што-н. auf A);

2. (намякаць) ánspielen vi (на каго-н., у што-н., у каго-н. auf A);

3. разм. (імкнуцца да чаго-н.) erzíelen vt, erstrében vt;

ме́ціць высо́ка hoch hináus wóllen*;

куды́ ён ме́ціць? woráuf will er hináus?

ме́цца

1. (быць у наяўнасці) háben* vt, besítzen* vt;

2. (адчуваць сябе) sich fühlen;

як ма́ешся? wie geht es dir?

3.:

ма́ецца es gibt, es bestéht, es ist vorhánden;

ма́ецца магчы́масць es bésteht die Möglichkeit, es gibt éine Möglichkeit;

ма́юцца ўсе падста́вы wir háben állen Grund;

ма́ецца на ўва́зе … geméint ist…

мець háben* vt; besítzen* vt (валодаць); im Besítz sein; verfügen vi (распараджацца чым-н. über A);

мець пра́ва das [ein] Recht háben (на што-н. auf A);

мець наме́р die Ábsicht háben; beábsichtigen vt;

◊

мець галаву́ на пляча́х Grips im Kopf háben

мецэна́т м. Mäzén m -s, -e

меч м. гіст., тс. перан. Schwert n -(e)s, -er;

вы́няць меч das Schwert zíehen* [zücken];

◊

адда́ць агню́ і мячу́ mit Féuer und Schwert áusrotten;

дамо́клаў меч Dámoklesschwert n

ме́чаны gekénnzeichnet; markíert, gezéichnet

мешані́на ж. разм. Míschmasch m -(e)s, Kraut und Rüben