Verbum

ме́ціць​^II разм

1. (цэліць) zíelen vi (у каго-н, у што-н auf A);

2. (намякаць) ánspielen vi (на каго-н, у што-н, у каго-н auf A);

3. разм (імкнуцца да чаго-н) erzíelen vt, erstrében vt;

ме́ціць высо́ка hoch hináus wóllen*;

куды́ ён ме́ціць? woráuf will er hináus?