Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя12-«
аеёікноруыэюя.’

ву́сы мн гл вyc

ву́тка ж разм (выдумка) (Zéitungs)énte f;

пусці́ць газе́тную ву́тку éine Énte in die Welt sétzen

ву́ха (мн ву́шы) І н Ohr n -(e)s, -en;

запале́нне сярэ́дняга ву́ха мед Míttelohrentzündung f -;

шум у вуша́х Óhrensausen n -s;

быць тугі́м на ву́ха schwérhörig sein;

гавары́ць на ву́ха ins Ohr ságen;

даць у ву́ха груб éine Óhrfeige geben*, j-m éine (herúnter)háuen* [klében];

ён глухі́ на адно́ ву́ха er ist auf éinem Ohr taub;

◊ слу́хаць кра́ем ву́ха разм mit hálbem Ohr hören;

не ба́чыць як сваі́х вушэ́й nie zu séhen bekómmen*;

прапусці́ць мі́ма вушэй nicht beáchten; nicht hínhören (што-н auf A);

заткну́ць ву́шы sich (D) die Óhren zústopfen;

пракрыча́ць ву́шы каму-н j-m etw. táusendmal ságen; j-m in den Óhren líegen*;

рэ́заць ву́ха den Óhren wéhtun*;

ву́шы вя́нуць ад гэ́тага разм es ist ékelhaft, das ánzuhören;

па ву́шы разм bis über die [béide] Óhren;

ён і ву́хам не вядзе́ разм er schert sich nicht darúm; er macht sich nichts daráus; er lässt sich darüber kéine gráuen Háare wáchsen;

трыма́ць ву́ха во́стра die Óhren spítzen, áufpassen vi;

разве́сіць ву́шы die Óhren áufsperren;

у адно́ ву́ха ўвахо́дзіць, з друго́га выхо́дзіць zu éinem Ohr heréin und zum ánderen (wíeder) hináus;

слу́хаць ва ўсе ву́шы ganz Ohr sein

ву́ха​II н (у кубку, збанку і г. д) Hénkel m -s, -

ву́хкаць (пра моцны гук) kráchen vi

вучані́ца ж Schülerin f -, -nen

ву́чаны áusgebildet

ву́чань м (у школе) Schüler m -s, -;

до́бры ву́чань ein gúter Schüler;

пе́ршы ву́чань Klássenerste (sub) m -n, -n

2. (на прадпрыемстве) Léhrling m -s, -e;

ву́чань устано́вы прафесі́йнага навуча́ння Berúfsschüler m;

3. (паслядоўнік) Schüler m; Ánhänger m -s, -

вучнёўскі

1. (пра школьніка) Schul ; Léhrlings-, Lehr (на прадпрыемстве);

2. (несамастойны) schülerhaft, Ánfänger-

вучо́ба ж Lérnen n -s, -; Stúdium n -s, -di¦en; Léhre f -, -n (вытворчая); Áusbildungf -, -en; Schúlung f -, -en;

спыні́ць вучо́бу das Stúdium áufgeben*;

за вучо́бай beim Lérnen, beim Stúdium;

тава́рыш па вучо́бе Stúdi¦enfreund m -(e) s, -e, Stúdi¦enkollege m -n, -n, Stúdí¦enkamerad m -en, -en