Няг̌е́г̌лы ’кволы, слабы; несамавіты’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Няг̌е́г̌лы ’кволы, слабы; несамавіты’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Набой 1 ’зарад’ (
Набой 2 ’мазоль, вітае месца’ (
Набой 3 ’след на дарозе, выезджаны санямі’ (
Набой 4 ’набойка, прылада набіваць абручы на бочку’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Не 1, адмоўе і злучнік (
Не 2 — прыназоўнік ’каля’: Не вакна доўга пелі (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Растаро́п 1 (рістаро́п, рыстаро́п) ’разуменне, развага’, ’чалавек цямкі, растропны, разумны’ (
Растаро́п 2 ’бездараж, распуцце’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Туры́ца 1 ‘дзікая карова’; ‘рослая, дужая дамашняя карова’, перан. ‘мажная, здаровая жанчына’ (
Туры́ца 2 ‘шабельнік балотны, Comarum palustre L.’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Збан, жбан ’гліняная пасудзіна’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Калма́ты ’пакрыты густымі скудлачанымі валасамі, поўсцю, касматы, кудлаты’, ’зроблены са скуры з доўгай густой поўсцю; з доўгім ворсам’, ’аброслы валаскамі, пушынкамі; нягладкі’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ла́зня, ла́зьня ’памяшканне, дзе мыюцца і парацца’ (
Ла́зня 2 ’прыстасаванне для лазання на дрэва’ (
Ла́зня 3 ’дзіцячая гульня’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рой 1 ’сям’я пчол або інш. насякомых, якія ўтвараюць адасобленую групу на чале з маткай’, ’мноства, вялікая колькасць насякомых, птушак, якія носяцца ў паветры’, ро́ем ’чарадой, гуртам, у вялікай колькасці’ (
Рой 2 ’запаленне малочнай залозы’ (
Рой 3 ’гайня ваўкоў’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рум 1 выкл. ’шась, тух, бах’: госьці рум на двор (
Рум 2 ’месца на беразе ракі, куды звозяць бярвенне для сплаву і дзе вяжуць плыты’ (
Рум 3 ’уся будоўля’ (
Рум 4 ’сена з першага ўкосу’ (
Рум 5 ’ром’: “Подмовивши да красную девку, румом напоили” (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)