Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -.

а в е ё і к м н о у ы ь э ю я

б г к л п р ф х ц -

цюга́, выкл.

Крык сабакам пры цкаванні звера ў значэнні: бяры!, лаві!, хапай!

цюга́канне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. цюгакаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

цюга́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Нацкоўваючы сабак на звера, крычаць «цюга». Выбеглі людзі з хатак, У неба рукамі загрукалі: — Ды ён, ірад, д’яблу служыць, Ды ён — сын нячыстых сіл. Як на яго цюгакалі, Бы на ваўка. Сіпакоў.