Разм. Ужываецца паводле знач. дзеясл. цопаць — цопнуць. [Уладзік:] — Узлез на хвою: што там у дупле робіцца? Засунуў руку, а мяне за палец — цоп нейкі звярок!Колас.[Рыбак:] — Раптам нейкі шчупачышча цоп за кручок — і на дно!Якімовіч.
цо́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Тое, што і цапаць. Штохвіліны ўраднік цопаў сябе рукою па лысіне.Лобан.