угі́н, ‑у,
Увагнутае месца на чым‑н., дзе‑н.; увагнутая частка крывой лініі.
угі́н, ‑у,
Увагнутае месца на чым‑н., дзе‑н.; увагнутая частка крывой лініі.
угіна́нне, ‑я,
1.
2. Тое, што і угін.
угіна́сты, ‑ая, ‑ае.
Які мае ўгін, з угінам.
угіна́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
угіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.