Verbum

тэі́зм, ‑у, м.

Рэлігійны светапогляд, які грунтуецца на разуменні бога як абсалютнай асобы, што стварыла свет і дзейнічае ў ім.

[Ад грэч. theos — бог.]

тэі́н, ‑у, м.

Рэчыва, якое знаходзіцца ў зернях кавы, чайным лісці і выкарыстоўваецца медыцынай як узбуджальны сродак; кафеін.

[Фр. théine ад лац. thea — чай.]

тэі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Паслядоўнік тэізму.

тэі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да тэіст.

тэісты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тэізму, тэіста; уласцівы тэісту. Тэістычныя погляды.