тэін, ‑у, м.

Рэчыва, якое знаходзіцца ў зернях кавы, чайным лісці і выкарыстоўваецца медыцынай як узбуджальны сродак; кафеін.

[Фр. théine ад лац. thea — чай.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)