Verbum

счэ́знуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Разм. Зачахнуць, заняпасці. Людзі думалі, што Праксэда больш ніколі не акрыяе, гэтак і счэзне. Сабаленка.

счэп, ‑а, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. счэпліваць — счапіць.

2. Прыстасаванне, пры дапамозе якога счэпліваюць што‑н. Вагонныя счэпы.

3. Група з некалькіх счэпленых сельскагаспадарчых прылад, машын і пад. Трактар ішоў павольна, за счэпам культыватараў цягнуўся доўгі хвост жаўтавата-шэрага пылу. Дуброўскі.

счэ́плены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад счапіць.

счэ́пліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. счэпліваць — счапіць.

счэ́плівацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да счапіцца.

2. Зал. да счэпліваць.

счэ́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да счапіць.

счэ́пны, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Прызначаны для счэплівання чаго‑н., які з’яўляецца счэпам (у 2 знач.). — Лёгкія счэпныя прылады, таму і парваліся! — апраўдваўся .. [напарнік машыніста]. Шынклер.

2. Які мае адносіны да работы якога‑н. механізма ў счэпе з іншым. Счэпная магутнасць трактара.

счэ́пшчык, ‑а, м.

Спец. Рабочы, які счэплівае вагоны.

счэ́пшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да счэшпчык.

счэ́рнены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад счарніць.