Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя-.
абвгдежзйклмнопрстуўфхцчшэя.
агеёіорст

афтальмалагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да афтальмалогіі.

афтальмало́гія, ‑і, ж.

Навука пра хваробы вачэй і іх лячэнне.

[Ад грэч. ophtalmos — вока і logos — вучэнне.]

афтальмаскапі́я, ‑і, ж.

Метад даследавання ўнутраных абалонак вока.

[Ад грэч. ophtalmós — вока і skopéō — гляджу, назіраю.]

афтальмаско́п, ‑а, м.

Прыбор для агляду дна вока.

афтальмі́я, ‑і, ж.

Захворванне вока, пераважна запаленчага характару.

афтальмо́лаг, ‑а, м.

Доктар, спецыяліст у галіне афтальмалогіі.