крупяны́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да круп, прызначаны для іх вырабу. Крупяная прамысловасць. Крупяныя культуры. // Прыгатаваны з круп. Крупяны суп.
кру́та,
Прысл. да круты.
•••
Крута прыходзіцца гл. прыходзіцца.
крута...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «круты» (у 1 знач.), напрыклад: крутарогі, крутаплечы.
крутабо́кі, ‑ая, ‑ае.
З крутымі бакамі. Збягалі да .. [Дзвіны] крутабокія звілістыя яры, жаўцелі пясчаныя выспы. Хадкевіч.
крутабярэ́жны, ‑ая, ‑ае.
З крутымі берагамі. Крутабярэжная рака.
крутава́ты, ‑ая, ‑ае.
Даволі круты. Крутаваты пад’ём. □ Цяжка ўзыходзіць да Вялікага Каменя ад рэчкі: крутаватая, старчма ўзнятая сцежка. Баранавых.
крутаве́рхі, ‑ая, ‑ае.
З крутым верхам (кронай, дахам і пад.). Перад самым пераездам стаяў крутаверхі клён у шапцы густога маладога лісця. Колас.
крутаве́рць, ‑і, ж.
Разм.
1. Пра дрэннае надвор’е з мяцеліцай, завірухай. Нас «злыгаў» лёс на доўгія гады і пагнаў далёка ад родных мясцін у снежную крутаверць каржанскіх лясоў. Грахоўскі. Іду, крутаверцю белай Засыпаны да галавы. Цвірка. / у перан. ужыв. Расой чырвонай апаліў траву Хтось за мяне ў той чорнай крутаверці. Зуёнак.
2. Пра вірлівую ваду, паводку. Падмываючы жвір, глыбока ў бераг уразалася пляскотная крутаверць. Паўлаў.
крутаду́шнік, ‑а, м.
Разм. Тое, што і крывадушнік; круцель.
крутало́бы, ‑ая, ‑ае.
З крутым лобам. Круталобая галава. Круталобы алень.