Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

загрува́шчвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да загрувашчваць.

загрува́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да загрувасціць.

за́грудкі, прысл.

У выразе: брацца загрудкі гл. брацца.

загру́жанасць, ‑і, ж.

1. Забяспечанасць грузам; колькасць пасажыраў або грузаў пры перавозцы. Загружанасць транспарту. // Перагружанасць чым‑н.; загрувашчанасць. Працаваць перашкаджае загружанасць цэхаў сыравінаю. Чорны.

2. перан. Ступень занятасці работай; колькасць, аб’ём работы. Забеліна сама пачала скардзіцца Васіліне на загружанасць, на здароўе, на неўладкаванасць свайго жыцця. Хадкевіч.

загру́жаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад загрузіць.

загружа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да загрузіцца.

2. Зал. да загружаць.

загружа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да загрузіць.

загруза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да загрузнуць.

загру́зачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для загрузкі (у 1 знач.). Загрузачная машына. Загрузачны люк.

загрузі́цца, ‑гружуся, ‑грузішся, ‑грузіцца; зак.

1. Прыняць прызначаную колькасць грузу для перавозкі. Машыны загрузіліся зернем.

2. перан. Узяць на сябе якія‑н. абавязкі. Загрузіцца работай.