ука́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да укачаць.
уква́сіцца, ‑сіцца; зак.
Сквасіцца да поўнай гатоўнасці; укіснуць.
уква́сіць, уквашу, уквасіш, уквасіць; зак., што.
Заквашваючы, давесці да поўнай гатоўнасці. Уквасіць капусту.
уква́шаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад уквасіць.
уквэ́цаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад уквэцаць.
уквэ́цацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Умазацца, упэцкацца ў што‑н. Нарэшце дапаўзлі мы да хмызняку, што быў на нямецкім баку. Там падняліся ды троху абтрэсліся. .. Праўду сказаць, уквэцаліся мы як след, але ж такім часам не пра тое думаецца. Шарахоўскі.
уквэ́цаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Умазаць, упэцкаць. Уквэцаць рукаў у фарбу. □ Карэта звярнула на Мойку. За ствол голай таполі кінуўся нейкі фацэт: каб не ўквэцала брудным снегам. Караткевіч.
уке́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., што і без дап.
Разм. Уцяміць, зразумець што‑н. Колькі ні тлумачылі, ён не мог укеміць.
уке́ўзаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад укеўзаць.
уке́ўзацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Упэцкацца, запэцкацца, умазацца ў што‑н.