Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

градзі́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. градзіраваць.

градзі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Выпарыць (выпараць) ваду з салянага раствору ў градзірнях.

[Ням. gradieren.]

градзі́рны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для градзіравання. Градзірная ўстаноўка.

градзі́рня, ‑і, ж.

1. Спецыяльнае збудаванне для згушчэння саляных раствораў выпарэннем вады.

2. Халадзільнік у выглядзе вежы для ахаладжэння гарачай вады. Ля новага будынка электрастанцыі дабудоўвалі градзірню для ахаладжэння адпрацаванай вады. Карпюк.

градзіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. градзіраваць.

гра́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

1. Тое, што і града (у 1 знач.). Зелянелі густыя градкі морквы. Якімовіч.

2. Абл. Верхняя жэрдка ў калёсах, бакавая або папярочная. Забуцька, звесіўшы ногі, сагнуўшыся, ледзь трымаўся на самай градцы калёс. Асіпенка.

гра́дкавы, ‑ая, ‑ае.

Які высейваецца, расце на градках. Градкавыя культуры.

градуі́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. градуіраваць.

градуі́раваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад градуіраваць.

градуі́равацца, ‑руецца; незак.

Зал. да градуіраваць.