заглыну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.
Увабраць у сябе глытком; праглынуць (звычайна пра рыбу). Шчупак заглынуў жыўца.
заглы́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да заглынуць.
загляда́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. заглядаць — заглянуць.
загляда́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да загледзецца, заглядзецца.
загляда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да заглянуць.
•••
Заглядаць у чарку (бутэльку) — часта выпіваць.
Заглядаць у чужы гаршчок — быць празмерна цікаўным.
загля́дванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. заглядваць — заглянуць 1.
загля́двацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да загледзецца, заглядзецца.
загля́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да заглянуць.
заглядзе́нне, ‑я, н.
Разм. Пра што‑н. прыгожае, такое, чым можна залюбавацца. — Гэта вішні мае зацвілі. Ну, верыце, заглядзенне адно! Адцвілі, а завязі на кожнай галінцы, нібы каралі хто нанізаў. Жычка.
•••
На заглядзенне — так, што можна залюбавацца.