з’ядна́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
1. Зліцца, злучыцца з кім‑, чым‑н., утварыўшы адно цэлае; аб’яднацца. З калгасам імя Дзяржынскага з’ядналіся яшчэ тры калгасы. «Маладосць».
2. перан. Згуртавацца, дасягнуўшы адзінства думак, поглядаў, дзеянняў.
з’ядна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
1. Зліць, злучыць з кім‑, чым‑н., утварыўшы цэлае. Мы вызвалілі з-пад прыгнёту польскіх паноў нашых заходнебеларускіх братоў і з’ядналі вялікі беларускі народ у адзінай Беларускай Савецкай Сацыялістычнай Рэспубліцы. Купала.
2. перан. Згуртаваць, дасягнуўшы адзінства думак, поглядаў, дзеянняў. Пастанова з’яднала для творчай працы лепшыя савецкія літаратурныя сілы. Чорны. Усіх нас адзінаю воляй з’яднала Магутная партыя бальшавікоў. Броўка.
з’ядно́ўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. з’ядноўваць — з’яднаць.
з’ядно́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да з’яднацца.
2. Зал. да з’ядноўваць.
з’ядно́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да з’яднаць.
з’язджа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да з’ехацца.
з’язджа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да з’ехаць.
зязю́лечка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
Нар.-паэт.
1. Ласк. да зязюля.
2. Разм. Ласкавы зварот да жанчыны. — Хадзі ка мне, зязюлечка, у хату. Пагаворым аб тым ды аб сім, — кажа Лявоніха. Бядуля.
зязю́лін, ‑а.
1. Які належыць зязюлі. Зязюліны яйцы. Зязюліна дзюба.
2. Як састаўная частка некаторых батанічных назваў. Зязюлін лён. Зязюліны слёзкі.
зязю́лька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.
Нар.-паэт.
1. Памянш.-ласк. да зязюля.
2. Разм. Ласкавы зварот да жанчыны. — Прымерай, прымерай, мая зязюлька, калі ж я табе ў чым супярэчыў? Корбан.