Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

золатаздабыўны́, ‑ая, ‑ое.

Тое, што і золатаздабываючы.

золатаздабы́ча, ‑ы, ж.

Здабыча золата.

золатапаго́ннік, ‑а, м.

Пагардлівая назва афіцэра царскай арміі. Золатапагоннікі, кадэты І хеўра іншае брыды Расстроіць хочуць нам рады. Колас.

золатапрамысло́васць, ‑і, ж.

Галіна горнай прамысловасць якая занята здабычай золата.

золатапрамысло́вец, ‑лоўца, м.

1. Уладальнік залатых прыіскаў.

2. Работнік золатапрамысловасці.

золатапрамысло́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да золатапрамысловасці. Золатапрамысловы раён.

золаташука́льнік, ‑а, м.

Той, хто займаецца адшукваннем і здабычай золата.

золаташука́льніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да золаташукальніка. Золаташукальніцкі вопыт.

зо́латка, ‑а, н.

Ласкавы зварот да каго‑н.; дарагі, любы. [Каленік] нічога не памятаў з .. варажбы, акрамя ласкавых слоў. «Саколік мой ясны, сынок, золатка маё...» Галавач.

зо́латца, ‑а, н.

1. Ласк. да золата.

2. Тое, што і золатка. — Ха-ха-ха, золатца маё, — смяецца весела Сымоніха, — .. другім чалавекам Сымон зрабіўся; цяпер у мяне не жыццё, а проста рай. Бядуля.