Verbum

завэ́дзганы, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад завэдзгаць.

2. у знач. прым. Запэцканы, забруджаны. Калі ж Карла, нарэшце, пераплыў і выехаў на бераг — увесь мокры, завэдзганы — зноў заіскрыўся смех у натоўпе. Зарэцкі.

завэ́дзгаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Запэцкаць, забрудзіць. Завэдзгаць кашулю.

завэ́нджаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад завэндзіць.

завэ́нджванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. завэнджваць — завэндзіць.

завэ́нджвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да завэндзіцца.

2. Зал. да завэнджваць.

завэ́нджваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да завэндзіць.

завэ́ндзіцца, ‑дзіцца; зак.

Паддацца вэнджанню, стаць вэнджаным. Рыба добра завэндзілася.

завэ́ндзіць, ‑вэнджу, ‑вэндзіш, ‑вэндзіць; зак., што.

Акурыць дымам мяса, рыбу і пад., каб зрабіць іх прыгоднымі для захоўвання і надаць спецыфічны смак. Завэндзіць кумпякі.

завяда́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. завядаць — завянуць. Завяданне расады.

завяда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да завянуць.