Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

здзіра́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для здзірання. Здзіральны інструмент.

здзіра́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па здзіранню чаго‑н. Здзіральшчык бяросты.

здзіра́льшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да здзіральшчык.

здзіра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. здзіраць — здзерці.

здзіра́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад здзіравіць.

здзіра́ўлівацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да здзіравіцца.

2. Зал. да здзіраўліваць.

здзіра́ўліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да здзіравіць.

здзіра́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да садрацца, здзерціся.

2. Зал. да здзіраць.

здзіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да садраць, здзерці.

здзірване́ласць, ‑і, ж.

Стан здзірванелага.