зва́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад зваць.
2. у знач. прым. Які атрымаў запрашэнне; запрошаны. Званы госць. □ Прыйшоў не званы, ідзі не сланы. Прыказка.
3. у знач. прым. З запрошанымі гасцямі (пра вечар, абед і пад.). Званы абед.
•••
Так званы — а) як звычайна называюць. Злева ад нас праходзіў так званы гасцінец, абсаджаны стогадовымі бярозамі. Рунец; б) ужываецца для вырашэння іранічным або адмоўных адносін да каго‑, чаго‑н.
зваражы́ць, ‑ражу, ‑рожыш, ‑рожыць.
Зак. да варажыць.
зва́раны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад зварыць.
зварача́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Разм.
1. Незак. да звярнуцца.
2. Зал. да зварачаць.
зварача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Разм. Незак. да звярнуць (у 1, 2, 3, 5, 6 і 7 знач.).
зва́рачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да зваркі. Зварачныя работы. // Прызначаны для зваркі. Зварачны апарат.
зва́рванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. зварваць — зварыць (у 2 знач.).
зва́рвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да зварыцца (у 2 знач.).
2. Зал. да зварваць.
зва́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да зварыць (у 2 знач.).
зва́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.
Злучэнне металічных (радзей пластмасавых, шкляных, керамічных) частак шляхам сплаўлівання або пластычнага дэфармавання іх сутыкальных паверхняў. Дугавая зварка. Тэрмітная зварка. Газавая зварка. Аўтагенная зварка.