збан, ‑а, м.
Высокая гліняная пасудзіна, якая звужаецца ўверсе і мае звычайна ручку і носік. Ад сцюдзёнай вады збан пакрыўся халодным потам. Бяганская. Да пары збан ваду носіць: вушка адарвецца і збан разаб’ецца. Прыказка. // Колькасць чаго‑н., што змяшчаецца ў такой пасудзіне. Збан малака.
збанкрутава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.
Разм. Тое, што і абанкруціцца. Збанкрутаваў урад Часовы. Колас.
збано́к, ‑нка, м.
Невялікі збан; тое, што і збан. Волечка даставала з паліцы збанок і накрывала яго цадзілкай. Чорны.
збаразні́ць, ‑разню, ‑розніш, ‑розніць; зак., што.
1. Пакрыць барознамі або іншымі паглыбленнямі. Збаразніць поле. Мясцовасць абаразнілі яры. // Перасячы ў розных напрамках (аб маршчынах, шрамах і пад.). Маршчыны збаразнілі твар.
2. перан. Аб’ездзіць, адхадзіць у розных кірунках. Мораў шмат збаразніла «Гвіяна», Не ў адзін уваходзіла порт. Хвалі ўсіх чатырох акіянаў Дзень і ноч соллю драілі борт. Аўрамчык.
збаро́знены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад збаразніць.
зба́ўка, ‑і, ДМ збаўцы; ж.
Разм.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. збаўляць — збавіць.
2. Збаўленая колькасць чаго‑н.
збаўле́нне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. збаўляць 1 — збавіць 1.
збаўле́нне 2, ‑я, н.
Тое, што і збавенне. Мы зараз чуем выбухі глухія, Прыходзіць светлага збаўлення час. Астрэйка.
зба́ўлены 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад збавіць 1.
зба́ўлены 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад збавіць 2.
збаўля́цца 1, ‑яецца; незак.
1. Незак. да збавіцца 1.
2. Зал. да збаўляць 1.
збаўля́цца 2, ‑яецца; незак.
1. Незак. да збавіцца 2.
2. Зал. да збаўляць 2.