Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

зашклі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Уставіць шкло, шыбу ў раму. Зашкліць вокны. Зашкліць веранду.

зашкля́цца, ‑яецца; незак.

Зал. да зашкляць.

зашкля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да зашкліць.

зашко́дзіць, ‑дзіць; зак., каму-чаму і без дап.

Прынесці шкоду, дрэнна адбіцца (на чыім‑н. здароўі, ходзе справы і пад.). — Не размаўляй, так многа, табе зашкодзіць, — перапыніў жонку Максім Сцяпанавіч. Карпаў.

зашкра́баць і зашкрэ́баць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць шкрабаць, шкрэбаць.

зашкрэ́бці, ‑шкрабу, ‑шкрабеш, ‑шкраба; ‑шкрабём, ‑шкрабяце; зак.

Пачаць шкрэбці.

зашлёпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць шлёпаць. // Пайсці, паехаць шлёпаючы. Язэп устаў з пасцелі, босымі нагамі зашлёпаў да парога. Пянкрат.

зашліфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., што.

Спец. Зрабіць вельмі гладкім або ліквідаваць якую‑н. няроўнасць шліфоўкай. Зашліфаваць краі дэталі.

зашліфо́ўванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. зашліфоўваць.

зашліфо́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да зашліфоўваць.