зашархаце́ць, ‑ціць; зак.
Разм. Пачаць шархацець. // Прашархацець. Зашархацела за плотам, падышоў другі паставы. Пестрак.
заша́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.
Разм. Пачаць шарыць.
зашарэ́цца, ‑эецца; зак.
Разм. Тое, што і зашарэць.
зашарэ́ць, ‑эе; зак.
Разм.
1. Вылучыцца сваім шэрым колерам, паказацца (пра што‑н. шэрае). Дрэвы пачалі радзець, між стваламі зашарэла паласа берага. Мележ.
2. Пачаць шарэць; стаць шэрым. [Ліза] не заўважала, як зашарэла ноч і неба на ўсходзе пабялела. Чорны. // безас. Аб наступленні паўзмроку. Надвячоркам, як ужо добра зашарэла.., Галілей борздзенька саскочыў з печы. Зарэцкі.
заша́стаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Пачаць шастаць. // Шаснуць, прашастаць. Кусты зашасталі, і ўсё сціхла. Якімовіч.
зашвартава́цца, ‑туецца; зак.
Умацавацца ў гавані на якарах або на прывязі (пра судна).
зашвартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.
Замацаваць у гавані на якарах або на прывязі (судна).
зашварто́ўвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да зашвартавацца.
2. Зал. да зашвартоўваць.
зашварто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да зашвартаваць.
зашклёны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад зашкліць.
2. у знач. прым. Са шклянымі сценкамі або дзвярамі. Зашклёная шафа. □ У зашклёнай тэлефоннай будцы .. стаялі дзве дзяўчынкі і абедзве разам нешта крычалі ў тэлефонную трубку. Арабей.