зацьмява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да зацьміць.
зацэментава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.
Накрыць цэментам. Зацэментаваць падлогу.
зацюга́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Пачаць цюгакаць.
зацюкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.
Спец. Звязаць у цюк (цюкі); спакаваць. Зацюкаваць сена. Зацюкаваць салому.
зацю́каны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад зацюкаць.
2. у знач. прым. Запужаны, забіты; затуканы. І шкода пакідаць сваю хату, абжытую і цёплую; шкода маўклівай зацюканай маці. Грахоўскі.
зацю́каць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.
Разм.
1. Забіць ударамі.
2. перан. Давесці да атупення; затукаць. Зацюкаць чалавека.
зацю́каць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Пачаць цюкаць.
зацюко́ўвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да зацюкоўваць.
зацюко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да зацюкаваць.
зацяга́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад зацягаць.
2. у знач. прым. Змучаны працяглай цяжкай працай. Сяляне галоднай Хеўсурэтыі.. скакалі па вуліцах Тбілісі на зацяганых плячах. Самуйлёнак.
3. у знач. прым. Пашарпаны, заношаны. Увесь потны, у зацяганым сінім плашчы і кірзавых ботах, .. [Ігнат Апанасавіч] вяртаўся з калектыўнага саду. Паслядовіч. // перан. Апошлены, збіты. Зацяганы выраз. Зацяганыя словы.
зацяга́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм.
1. Замарыцца ад доўгай хады; захадзіцца. Якаў адчуў, што дарэшты зацягаўся: не насілі ногі. Чарнышэвіч.
2. Пашарпацца, занасіцца ад працяглага выкарыстання. Вопратка зацягалася.