Verbum

вярста́к, верстака. м.

Тое, што і варштат (у 1 знач.). Дзядзька.. прыладзіў каля зямлянкі нешта накшталт верстака, нарыхтаваў алешыны і пачаў рабіць ночвы. Брыль.

вярста́льшчык, ‑а, м.

Друкарскі рабочы, які займаецца вёрсткай.

вярста́льшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да вярстальшчык.

вярста́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Друкарскі інструмент для ручнога набору.

вярста́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да вярстаць.

вярста́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Размяшчаць набор у раме па старонках. Вярстаць кнігу, газету.

вярта́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вяртацца — вярнуцца ​¹.

вярта́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да вярнуцца ​¹.

вярта́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вярнуць.

вяртлю́г, вертлюга, м.

1. Бугарок у верхняй частцы сцегнавой косці, які з’яўляецца месцам прымацавання мышцаў, што рухаюць сцягно.

2. Злучальнае звяно двух частак механізма, якое дазваляе адной з іх вярцецца вакол сваёй восі.