Verbum

застрахо́ваны,

гл. застрахаваны.

застрахо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да застрахавацца.

2. Зал. да застрахоўваць.

застрахо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да застрахаваць.

застрачы́ць ​¹, ‑страчу, ‑строчыш, ‑строчыць; зак., што.

Зашыць строчкай на машыне. Застрачыць складку.

застрачы́ць ​², ‑страчу, ‑строчыш, ‑строчыць; зак.

Разм. Пачаць страчыць.

застра́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. застрашваць — застрашыць.

застра́швацца, ‑аецца; незак.

Зал. да застрашваць.

застра́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да застрашыць.

застра́шлівы, ‑ая, ‑ае.

Які выклікае страх. [Камбат] быў высокі, і яму прыходзілася нагінаць галаву. Таму, мабыць, постаць яго пабыла пагрозлівы, нават застрашлівы выгляд. Васілёнак.

застра́шыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., каго-што.

Навесці страх на каго‑н.; запужаць, запалохаць. — Паспрабуй толькі заікнуцца, дык маёй папругі пакаштуеш, — паспрабаваў я застрашыць сястрычку. Скрыпка. Дарэмна свістамі нагаек Застрашыць хочуць тыраны. Купала. На курганні крычыць пугач, Быццам хоча прастор застрашыць. Кірэенка.

застро́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад застрачыць.