засаладзі́цца, ‑лодзіцца; зак.
Зрабіцца салодкім.
засаладзі́ць, ‑ладжу, ‑лодзіш, ‑лодзіць; зак., што.
Зрабіць салодкім. Засаладзіць чай.
засале́нне, ‑я, н.
Стан паводле знач. дзеясл. засаляцца — засалі́цца.
•••
Засаленне глебы — працэс накаплення ў глебе мінеральных солей, якія перашкаджаюць земляробству.
заса́лены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад заса́ліць.
2. у знач. прым. Запэцканы, зашмальцаваны. [Афанасій] нацягнуў на вушы засаленую шапку і выйшаў. Лукша.
заса́ліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.
Запэцкацца ў што‑н. тлустае; зашмальцавацца.
засалі́цца, ‑со́ліцца; зак.
Зрабіцца салёным; прасаліцца. Глеба засалілася. Агуркі добра засаліліся.
заса́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.
Запэцкаць чым‑н. тлустым; зашмальцаваць. Засаліць фартух.
засалі́ць, ‑салю́, ‑со́ліш, ‑со́ліць; зак., што.
Нарыхтаваць у запас, заліўшы расолам або пасыпаўшы соллю; пасаліць. Засаліць грыбы.
засапці́, ‑пу, ‑пеш, ‑пе; ‑пём, ‑пяце; пр. засоп, ‑сапла, ‑ло; зак.
Разм. Пачаць сапці. // Прасапці. Апанас засоп носам і сціх. Пестрак.
засапці́ся, ‑пуся, ‑пешся, ‑пецца; ‑пёмся, ‑пяцеся; пр. засопся, ‑саплася, ‑лося; зак.
Разм. Пачаць цяжка і шумна дыхаць (ад скорай хады, цяжкай хваробы і пад.). Дзед Мікіта толькі што вярнуўся з рыбы. Відаць, ён спяшаўся.., бо моцна засопся. Колас. Алесь прывалок два вялізныя кашы бульбы, засопся, пачаў дзьмухаць на расчырванелыя рукі. Чарнышэвіч.
засарамаці́ць, ‑мачу, ‑маціш, ‑маціць; зак., каго.
Разм. Тое, што і засароміць. — Аляксандрава жонка падумала была пагуляць, але мы яе засарамацілі; кінула, дачку гадуе і на сяле благога не гавораць пра нашу сям’ю. Мікуліч.