вузкапле́чы, ‑ая, ‑ае.
З вузкімі плячамі. Вузкаплечы хлапчук.
вузкаплёначны, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны для здымкі на вузкую плёнку. Вузкаплёначны кінаапарат. // Зняты на такую плёнку. Вузкаплёначны фільм.
вузкарадко́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сяўбы, пасеву сельскагаспадарчых культур з паменшаным міжрадкоўем. Вузкарадковая сяўба. Вузкарадковая сеялка.
вузкаспецыялізава́ны, ‑ая, ‑ае.
Які мае вузкую спецыялізацыю. Вузкаспецыялізаваная гаспадарка.
вузкаспецыя́льны, ‑ая, ‑ае.
Які ўжываецца, мае пашырэнне ў адной якой‑н. вузкай спецыяльнасці. Вузкаспецыяльны тэрмін.
ву́зкасць, ‑і, ж.
Уласцівасць вузкага (у 1–3 знач.).
ву́зкі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае невялікую працягласць у папярочніку; проціл. шырокі. Між палёў шырокіх, Як змяя якая, Цягнецца дарога, Вузкая, крывая. Колас. // З меншай шырынёй, чым патрэбна, цесны. Вузкі праход. Вузкія дзверы. □ Прайшоўшы праз вузкае горла маста,.. паток пяхоты разыходзіцца ад Нёмана егерам. Брыль. // Які аблягае, нешырокі (пра адзежу, абутак). Вузкі світэр.
2. перан. Які ахоплівае нямногае, нямногіх; нешматлікі. Вузкае кола спецыялістаў. Вузкая нарада. Вузкі асартымент. // Звязаны з якой‑н. абмежаванай сферай дзейнасці. Вузкі спецыяліст. □ [Камандзір:] — Працуйце ўрачом. Набывайце практычныя навыкі ў якой-небудзь вузкай галіне. Алешка.
3. перан. З абмежаванымі поглядамі, інтарэсамі; недалёкі. Вузкі кругагляд. Вузкі практыцызм. □ Калі ж сказаць праўду, то.. [Міхаль] ведаў работу толькі свайго аддзела і быў чалавек вузкі. Скрыган.
4. Які вымаўляецца пры нешырокім раскрыцці рота (пра галосныя гукі).
•••
Вузкае месца гл. месца.
вузлава́ты, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае вузлы. Пастушок бег па вуліцы і паляскваў вузлаватаю пугаю. Чорны.
2. Які мае патаўшчэнні, бугры, наросты. Вузлаватыя вены. Вузлаватыя карані. Вузлаватыя пальцы. □ Каля іх [танкаў] паўкругам высіліся каржакаватыя дубы, раскінуўшы ўгары вузлаватае галлё. Мележ.
3. перан. Заблытаны, складаны. — Не хачу я, каб ты ішоў па маёй вузлаватай сцежцы. Кулакоўскі.