Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

вуа́левы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены, сшыты з вуалі (у 1 знач.).

вуалі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Наўмысна рабіць што‑н. не зусім ясным, выразным.

вуа́ль, ‑і, ж.

1. Лёгкая празрыстая тканіна.

2. Кавалак такой тканіны або сеткі на жаночых капелюшах. У пакоі сядзела Цыля.. На галаве зграбны капялюшык і густая чорная вуаль. Асіпенка.

3. Спец. Налёт на негатыве, які зніжае кантрастнасць фотаздымка.

[Фр. voile.]