Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

запішча́ць і запішчэ́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Пачаць пішчаць, пішчэць.

запла́віць, ‑плаўлю, ‑плавіш, ‑плавіць; зак., што.

Ліквідаваць, пакрыўшы плаўленым металам. Заплавіць прабоіну.

запла́каны, ‑ая, ‑ае.

Са слядамі слёз, распухлы, пачырванелы ад плачу. Заплаканы твар. Заплаканыя вочы.

запла́кацца, ‑плачуся, ‑плачашся, ‑плачацца; зак.

Разм. Заплакаць вочы, твар; стаміцца ад доўгага плачу. — Шмат часу не пісаў ёй — старая заплачацца. Гартны.

запла́каць 1, ‑плачу, ‑плачаш, ‑плача; зак., што.

Доўга плачучы, выклікаць прыпухласць, пачырваненне (вачэй, твару). Заплакаць вочы. Заплакаць твар.

запла́каць 2, ‑плачу, ‑плачаш, ‑плача; зак.

Пачаць плакаць.

запламбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., што.

1. Паставіць пломбу (у зуб). Запламбаваць зуб.

2. Запячатаць, налажыўшы пломбу. Запламбаваць вагон.

запламбо́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да запламбоўваць.

запламбо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да запламбаваць.

запланава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Намеціць, уключыць у план. Запланаваць будаўніцтва школы. Запланаваць асушэнне балот.

запла́та, ‑ы, ДМ ‑плаце, ж.

Разм. Тое, што і плата. Якая заслуга, такая і заплата. Прыказка.