Verbum

тэр’е́р, ‑а, м.

Парода сабак, якія выкарыстоўваюцца для палявання на невялікіх жывёлін, што жывуць у норах, і для барацьбы з грызунамі.

[Фр. terrier.]

тэрлі́к, ‑а, м.

Гіст. Мужчынскі доўгі кафтан з кароткімі рукавамі.

[Цюрк.]

тэрма...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: 1) адносіны да цеплыні, тэмпературы. напрыклад: тэрмадынаміка; 2) апрацоўку пры дапамозе высокіх тэмператур, напрыклад: тэрмафасфат; 3) заснаваны на выкарыстанні цеплавой энергіі, напрыклад: тэрматэрапія.

[Ад грэч. thermē — цяпло, гарачыня.]

тэрмаадчува́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Адчувальны да тэмпературы, цеплавых (інфрачырвоных) прамянёў.

тэрмаапрацо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы, ж.

Спец. Тэрмічная апрацоўка.

тэрмабатарэ́я, ‑і, ж.

Рад тэрмаэлементаў, злучаных паслядоўна і паралельна для непасрэднага ператварэння цеплавой энергіі ў электрычную.

тэрмагенера́тар, ‑а, м.

Машына для непасрэднага ператварэння цеплавой энергіі ў электрычную.

[Грэч. thermē — цяпло, гарачыня і лац. generator.]

тэрмагенера́тарны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тэрмагенератара.

тэрмагра́фія, ‑і, ж.

1. Розныя спосабы рэгістрацыі цеплавога поля (інфрачырвонага выпрамянення) аб’ектаў.

2. Спосаб размнажэння рукапісных і друкаваных матэрыялаў.

[Ад грэч. thermē — цяпло, гарачыня і graphō — пішу.]

тэрмадына́міка, ‑і, ДМ ‑міцы, ж.

Раздзел фізікі, які вывучае законы цеплавога руху і ўплыў цеплавога руху на фізічныя ўласцівасці цел.