запаса́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. запасаць — запасці.
запаса́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да запасціся.
запаса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.
Тое, што і запасіць.
запа́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да запасвіць.
запа́свіць, ‑пасу, ‑пасвіш, ‑пасвіць; зак.
1. каго. Прывучыць кароў да пашы пасля зімы.
2. што. Зарабіць пасьбою.
запа́сіцца, ‑сіцца; незак.
1. Збірацца ў запас. І ў кожнай былінцы пераліваліся сілы, бо тое, што запасілася з ранняй вясны, жнівень зрабіў жыватворнай сталасцю, якая поўніла зараз свет, натхняла на працу, клопаты і неўтаймаваную радасць. Радкевіч.
2. Зал. да запасіць.
запа́сіць, ‑пашу, ‑пасіш, ‑пасіць; незак., што.
Прыгатаўляць на будучае, рабіць запас. Усюды, дзе можна, трэба браць, запасіць на зіму, на год — у полі, у лесе, у балоце. Мележ.
запаску́джаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад запаскудзіць.
2. у знач. прым. Забруджаны, запэцканы. Перамацваючы гэты запаскуджаны лахман, .. [Зося] заўважыла, што ў адным месцы як бы што зашыта пад падшэўку. Чорны.
запаску́джвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да запаскуджваць.
запаску́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да запаскудзіць.