Verbum

зана́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пэўнай зоны, характэрны ёй. Занальная доследная станцыя. Занальны турнір.

занараві́цца, ‑раўлюся, ‑равішся, ‑равіцца.

Зак. да наравіцца.

занара́джаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад занарадзіць.

занара́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да занарадзіць.

занара́дзіць, ‑раджу, ‑радзіш, ‑радзіць; зак., што.

Выдзеліць, назначыць па нараду. Занарадзіць матэрыялы для будаўніцтва.

занасі́цца, ‑носіцца; зак.

Забрудзіцца, абшарпацца ад доўгага нашэння. Занасілася Яськава бялізна, падралася. Лось. У многіх хлапцоў занасіліся кашулі, паадрываліся гузікі. Грахоўскі.

занасі́ць, ‑нашу, ‑носіш, ‑носіць; зак., што.

Доўга носячы, забрудзіць, абшарпаць. — Занасіў ты зусім сарочку, сынок. Скідай, памыю. Пестрак.

занатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што і з дадан. сказам.

1. Запісаць што‑н. для памяці, зрабіць нататку. Я спяшаюся занатаваць у запісной кніжцы пачутае і бачанае. Галавач. // Заўважыць для сябе, адзначыць у памяці. [Дзед Талаш] занатаваў сабе: на людзях трэба быць такім жа асцярожным, як і на балотнай дрыгве. Колас.

занато́ўвацца, ‑аецца, незак.

Зал. да занатоўваць.

занато́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да занатаваць.