Verbum

цю́лька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.

Дробная чародная рыба сямейства селядцовых.

цюльпа́к, ‑а, м.

Абл. Тоўсты абрубак бервяна. Быў ён [чалавек] высокі і яму нязручна было сядзець на нізкім сасновым цюльпаку. Лынькоў.

цюльпа́н, ‑у і ‑а, м.

1. ‑у. Шматгадовая травяністая цыбульная расліна сямейства лілейных з буйнымі кветкамі рознай формы і афарбоўкі. Увесь стэп укрывалі дываны цудоўных цюльпанаў. Даніленка.

2. ‑а. Кветка гэтай расліны.

[Іт. tulipano.]

цюльпанападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які нагадвае цюльпан, падобны на цюльпан.

цюлюлю́канне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. цюлюлюкаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

цюлюлю́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Абзывацца гукамі, падобнымі на цю-лю-лю (пра некаторых птушак).